Zdrajca czy bohater? [W najnowszym TN]

Tomasz Dąbal był czołową postacią tworu państwowego, który przeszedł do historii jako Republika Tarnobrzeska. Mimo że powstała ona równo 100 lat wciąż trudno o jednoznaczną ocenę jej przywódcy. Dla jednych jest bohaterem, który podjął - choć w niesprzyjających czasach - walkę o interesy najuboższych warstw polskiego społeczeństwa. Dla drugich zdrajcą "wbijającym nóż w plecy odradzającej się Polski". Bezdyskusyjnie jednak do dziś pozostaje on jednym z najbardziej znanych tarnobrzeżan w historii.

Tomasz Dąbal urodził się 29 grudnia 1890 roku w Sobowie, wówczas dużej wsi niedaleko Tarnobrzega, dziś dzielnicy miasta. Pochodził z dość zamożnej rodziny - jego ojciec, Franciszek, był wziętym cieślą, wyspecjalizowanym w budowie mostów. Pracował na terenie całej Galicji. Ożenił się z pochodzącą z Sobowa Marią - dziewczyną, w żyłach której płynęła krew osadzonych tu jeszcze w czasach przedrozbiorowej Rzeczpospolitej Tatarów. Zgromadzony majątek pozwolił rodzinie na zakup kilkunastohektarowego gospodarstwa, a nawet plany kupna folwarku od Tarnowskich. Na tle przeciętnych gospodarstw chłopskich w tej okolicy, mających w przeważającej mierze do 5 hektarów powierzchni, Dąbalowie byli potentatami. Stać ich też było na to, żeby edukować piątkę swoich dzieci. Tomasz ukończył 2-klasową szkołę w Sobowie, potem kontynuował naukę w 5-klasowej szkole w Tarnobrzegu. Po jej ukończeniu, w 1903, został wysłany do C.K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa w Dębicy. Jako gimnazjalista młody sobowianin pierwszy raz zetknął się z polityką. Zarówno w rejonie Tarnobrzega, jak i Dębicy silny był ruch ludowy. Jego wpływom uległ i Tomasz, który jeszcze przed maturą został członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego...(wel)

Więcej w papierowym i elektronicznym wydaniu "TN".

KUP e-TN