Nie żyje Janusz Kamocki, Honorowy Obywatel Sandomierza, żołnierz Armii Krajowej ps. "Mamut"

Gdy Kamocki uczęszczał do Gimnazjum, wybuchła II wojna światowa, co zmusiło go do pobierania nauki na tajnych kompletach. W listopadzie 1942 roku rozpoczął działalność konspiracyjną w Narodowej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Orcio", natomiast w lutym 1943 roku wstąpił do szeregów Armii Krajowej (pseud. "Mamut"). W latach powojennych w dalszym ciągu działał w strukturach wojskowo-politycznych, organizując w sandomierskich szkołach konspiracyjną organizację młodzieżową.

Maturę złożył w sandomierskim liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego (obecnie Collegium Gostomianum). Po maturze rozpoczął studia etnograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz dyplomatyczne w Szkole Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ. Doktorat nauk humanistycznych uzyskał w 1964 na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. Józefa Burszty.

Swoją pracę naukową i zawodową związał z krakowskim Muzeum Etnograficznym, kierując działem etnografii pozaeuropejskiej. Prowadził badania etnograficzne na terenie Polski i wielu odległych zakątkach świata. Głównymi obszarami badawczymi Kamockiego były: kostiumologia ludowa, obrzędowość, demonologia oraz badania nad zasięgiem grup etnograficznych. Sfera zainteresowań etnograficznych obierała u Kamockiego różny kierunek. W Polsce przeprowadził badania etnograficzne nad Polakami na Zaolziu, Spiszu, Orawie i w Czadeckim na terenie Czechosłowacji. W latach dziewięćdziesiątych podobne badania przeprowadził w Tatarstanie, Kazachstanie, Kirgistanie i Uzbekistanie. Wśród badań naukowych znamienną rolę odgrywa akcent sandomierski. Zwieńczeniem prac badawczych nad sandomierskim strojem ludowym była publikacja tematyczna. Ponadto dużym sukcesem dla samego autora "Stroju sandomierskiego" było odtworzenie jego pierwotnej postaci.

Badania etnograficzne miały wiele akcentów pozaeuropejskich. W latach siedemdziesiątych Kamocki skupiał się na badaniach ludów pierwotnych w Indonezji, Jawie, Bali, następnie eksplorował etnograficznie obszary Indii, Armenii, Singapuru, Nepalu, Łużyc, Tybetu i Chin. Jednym ze znaczących sukcesów w karierze Kamockiego okazało się dotarcie do ludu Kuby, uchodzącego za jedyną w świecie cywilizację nieznającą kultu religijnego i obalenie tej tezy.

Na emeryturze Janusz Kamocki kontynuował swoją pracę naukową na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytecie Polskim w Wilnie, ponadto także w Sandomierzu na Wyższej Szkole Humanistyczno-Przyrodniczej. Następnie swoją pracę kontynuował na Uniwersytecie Śląskim.

Janusz Kamocki byl członkiem Komisji Etnograficznej PAN, Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. Należał do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Odznaczony przez Rząd na Uchodźstwie Krzyżem Armii Krajowej oraz Złotym Krzyżem Zasługi za działalność niepodległościową, Krzyżem Kompanii Wrześniowej, ponadto został wielokrotnie nagrodzony odznaczeniami kombatanckimi.

Ta niezwykle bogata biografia dr Janusza Kamockiego była głównym powodem przyznania mu tytułu Honorowego Obywatela Miasta Sandomierza. Postawa gotowego do walki za Ojczyznę patrioty oraz znaczące sukcesy w dziedzinie etnologii sprawiają, że przyznanie tego tytułu była wielkim zaszczytem dla miasta i mieszkańców. Dr Janusz Kamocki jako autor prac naukowych na temat Sandomierszczyzny udowadniał, że miejsce to jest dla niego niezwykle znaczące.

Dr Janusz Kamocki odszedł 22 października 2021 roku w wieku 94 lat.