Od służącej do królowej Kartaginy [W najnowszym TN]

Wychowała się w Tarnobrzegu, tutaj też zaczęła się jej przygoda z muzyką. Dziś 27-letnia Sonia Warzyńska zdobywa prestiżowe nagrody, a swoim głosem podbija polskie i zagraniczne sceny operowe.

- Muzyka w moim domu była obecna od zawsze. Pradziadek grał na skrzypcach, ale moje zamiłowanie do tego instrumentu pojawiło się jakby niezależnie. Mama kupiła płytę Vivaldiego "Cztery pory roku", która mnie oczarowała. Postanowiłam więc spróbować swoich sił - mówi artystka. Równolegle ze szkołą podstawową rozpoczęła naukę w szkole muzycznej. Podczas gdy inne dzieci bawiły się na podwórku, nasza bohaterka wolny czas poświęcała na ćwiczenie gry na instrumencie. - To była pasja, dopóki sprawiało mi to przyjemność, ale niestety, ćwiczenie na instrumencie nie zawsze jest przyjemnością. Było wiele takich momentów, kiedy zazdrościłam rówieśnikom, że mają dużo wolnego czasu, a ja muszę siedzieć w domu i grać - opowiada. Dodaje jednak, że cały czas towarzyszyło jej przeświadczenie, że robi to po coś. A skrzypce nauczyły ją konsekwencji i wytrwałości w działaniu.

- Nigdy nie przypuszczałam, że muzyką będę się zajmować zawodowo. Czułam, że gdzieś w moim życiu ona będzie, jednak myślałam, że raczej hobbystycznie. Na pewno nie sądziłam, że mogę być artystką. Chciałam zostać weterynarzem. Pod koniec nauki muzycznej nie miałam już cierpliwości do skrzypiec. Po ukończeniu nauki odłożyłam je w kąt. Miałam dość wyrzeczeń - przyznaje.

A MOŻE OPERA?

Potem przyszło gimnazjum, a pasja do muzyki nie gasła. Sonia Warzyńska brała udział w akademiach, apelach i koncertach, podczas których śpiewała. - Cały czas czułam, że śpiewanie do mikrofonu, to nie do końca to. Nie miałam stuprocentowego komfortu i nie bardzo czułam się w tym dobra. Nie sądziłam wtedy, że bliższe mi będzie śpiewanie klasyczne - opowiada... (jk)

Więcej w papierowym i elektronicznym wydaniu "TN".