Kompleks leśny w widłach Sanu i Tanwi w gminie Ulanów, nazywany Uleszczyzną, był miejscem postoju wielu grup zbrojnych działających tam podczas okupacji niemieckiej - od NOW i AK po GL i sowiecką partyzantkę. Niemcy nigdy nie dotarli do stojących w borze kilku chałup. W maju 1945 r. las stał się grobem akowców z Ludowego Wojska Polskiego, zabitych przez NKWD w akcji pościgowej.
W 1990 r. na cmentarzu w Ulanowie, pod warstwą cegieł, odkryto 14 ludzkich szczątków. Bardzo wymowne było to, że żaden ze starszych mieszkańców miasteczka nie pamiętał, by w tej części cmentarza pogrzebano kiedykolwiek jakieś zwłoki. Pojawiła się wtedy hipoteza, że w skrytej pod parkanem mogile złożono ciała schwytanych po bitwie w lesie nieopodal Glinianki, później przewiezionych na UB w Leżajsku i Nisku, a następnie rozstrzelanych polskich żołnierzy - dezerterów z LWP. Hipoteza była tym bardziej prawdopodobna, że pozbawieni zostali życia starzałem w skroń i odarci z odzieży. Aby odpowiedzieć na pytanie, skąd i dlaczego w widłach Sanu i Tanwi pojawili się pod koniec kwietnia 1945 r. ścigani przez NKWD żołnierze Ludowego Wojska Polskiego, musimy cofnąć się niemal o rok, do czasu, kiedy podczas operacji "Ostra Brama", od 7 do 13 lipca 1944 r., brygady Armii Krajowej zdobywały Wilno z pomocą Armii Czerwonej... (pen)
Więcej w papierowym i elektronicznym wydaniu "TN".
KUP e-TN:
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz