Zamknij

Oni odeszli w minionym roku - pow. tarnobrzeski, stalowowolski, niżański [zdjęcia]

15:29, 30.10.2020 KR Aktualizacja: 16:40, 01.11.2020
Skomentuj

W uroczystość Wszystkich Świętych wspominamy osoby, które odeszły. Wśród nich jest wiele osób znanych i zasłużonych w naszym regionie. Przypominamy ludzi, którzy zmarli w ciągu ostatnich 12 miesięcy z Tarnobrzega i powiatów: tarnobrzeskiego, stalowowolskiego i niżańskiego.

Zobacz także: Odeszli w minionym roku - województwo świętokrzyskie

STANISŁAW UZIEL (l.75) - kawaler Orderu Uśmiechu, wieloletni radny Rady Miasta Tarnobrzega i społecznik. Był jedną z najbarwniejszych postaci tarnobrzeskiej polityki. Piastując przez wiele kadencji funkcję radnego, dał się poznać jako osoba bardzo kontaktowa i otwarta na różnego rodzaju inicjatywy, daleko wykraczająca poza swój krąg polityczny. Był przewodniczącym Stowarzyszenia "Nasz Tarnobrzeg", wielokrotnie szefował Komisji Oświaty, Kultury i Sportu RM. Był też znany z organizowania wielu akcji charytatywnych. Tarnobrzeskie dzieciaki i młodzież z mniej zamożnych rodzin zabierał na wycieczki, organizował dla nich kolonie i wsparcie rzeczowe. Nie ograniczał się tylko do Tarnobrzega. Organizował przez całe lata pomoc dla najbiedniejszych dzieci z Bieszczad, wspomagał polskie wspólnoty i szkoły na Ukrainie, był bardzo zaangażowany w pomoc dla Domu Dziecka w Skopaniu. W 2001 roku został za to uhonorowany Orderem Uśmiechu. Zmarł, po długiej chorobie, 27 kwietnia 2020 r.

BOGDAN SIOREK (l.62) - piłkarz m.in. Resovii Rzeszów i Stali Stalowa Wola, prywatnie związany z Tarnobrzegiem. Wychowanek Resovii, w jej barwach wywalczył historyczny dla klubu awans do II ligi (obecna I liga). Dobre występy zaowocowały powołaniem do młodzieżowej Kadry Polski. W 1987 r. przeszedł do Stali Stalowa Wola, w której barwach rozegrał 27 meczów w I lidze, najwyższej wówczas klasie rozgrywkowej. Po dwóch latach gry w Stalowej Woli Bogdan Siorek zdecydował się na transfer zagraniczny. Trafił do austriackiego klubu Furth bei Göttweig, gdzie grał do końca kariery piłkarskiej. Później przez wiele lat był pracownikiem tamtejszego klubu golfowego. Zmarł 27 kwietnia 2020 r.

RAJMUND ASCHENBRENNER (l.94) - legendarny adwokat, społecznik, kombatant i wieloletni prezes tarnobrzeskich struktur Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był więźniem Gestapo, NKWD i UB. Przez niemal 60 pracy radcy prawnego i adwokata zasłynął udziałem w wielu głośnych procesach, bronił opozycjonistów w okresie stanu wojennego. W 2015 roku, w uznaniu zasług, prezydent RP mianował R. Aschenbrennera porucznikiem Wojska Polskiego. W 2012 r. Tarnobrzeg uhonorował go najwyższym miejskim odznaczeniem, medalem Sigillum Civis Virtuti. Zmarł 2 lipca 2020 r.

KATARZYNA PAWŁOWSKA (l. 104) - docent dr hab., geolog, współodkrywczyni, wraz z mężem, profesorem Stanisławem Pawłowskim, złóż siarki w rejonie Tarnobrzega. Była wnuczką, córką i żoną geologa i tej dziedzinie nauki poświęciła swoje życie. Odkrycie pokładów siarki w okolicy Tarnobrzega, w którym miała znaczący udział, zmieniło bieg historii w regionie, zaś Tarnobrzeg z małego miasta awansował do roli stolicy siarkowego zagłębia. Krystyna Pawłowska przez całe życie była emocjonalnie związana z Tarnobrzegiem. Za zasługi dla miasta, w 2003 roku została odznaczona medalem Sigillum Civis Virtuti. W roku 2013 nadano jej tytuł Honorowej Obywatelki Tarnobrzega.

K. Pawłowska była wielką przyjaciółką tarnobrzeskiego Muzeum Przemysłu Siarkowego. Podarowała mu wielki zbiór pamiątek po swoim mężu. Przed śmiercią zdecydowała, że do muzeum mają trafić również pamiątki po niej. Zmarła 7 października 2020 r.

BOLESŁAW CHMIELOWIEC (l. 100) - pseud, Komar, kapitan, żołnierz ZWZ AK, NSZ i NZW, więzień polityczny. Pochodził z Radomyśla nad Sanem, tam w czasie II wojny światowej wstąpił do konspiracyjnej Armii Krajowej. Później przeszedł do 1 Pułku Legii Nadwiślańskiej Narodowych Sił Zbrojnych. Po wojnie przymusowo zmobilizowany, zdezerterował z komunistycznego Wojska Polskiego i walczył w oddziale narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Represjonowany przez władze komunistyczne, spędził wiele lat w więzieniu za działalność niepodległościową. Zmarł 17 października 2020 r.

WACŁAW ŚNIEŻEK (l. 66) - lekarz medycyny, kardiolog, anestezjolog, internista. Wieloletni ordynator Oddziału Kardiologicznego z Intensywnym Nadzorem Kardiologicznym Szpitala Wojewódzkiego im. Zofii z Zamoyskich Tarnowskiej w Tarnobrzegu. W połowie września jadąc rowerem przeszedł zawału serca. Upadając, doznał rozległych obrażeń głowy. Mimo wysiłków lekarzy zmarł kilka dni później, 20 września 2020 r.

JANUSZ CISEK (65 l.) - Urodzony w Stalowej Woli historyk, profesor nauk humanistycznych. Kierował Instytutem Piłsudskiego w Nowym Jorku i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, był komendantem Związku Strzeleckiego "Strzelec", wiceprezydentem Stalowej Woli i wiceministrem spraw zagranicznych. Autor książek o tematyce historycznej, m.in. - wspólnie z Wacławem Jędrzejewiczem - fundamentalnego "Kalendarium życia Józefa Piłsudskiego". Kawaler Krzyża Oficerskiego OOP. Zmarł 28 lutego.

ZDZISŁAW MALICKI (92 l.) - Inżynier po Politechnice Warszawskiej, Kresowiak, przez 17 lat dyrektor naczelny Huty "Stalowa Wola", poseł na Sejm PRL siódmej kadencji. W Sejmie zasiadał m.in. w Komisji Nadzwyczajnej do Kontroli Realizacji Porozumień z Gdańska, Szczecina i Jastrzębia. Wyróżniony wieloma odznaczeniami oraz wpisami do ksiąg zasłużonych woj. tarnobrzeskiego i rzeszowskiego. Pod jego sterami HSW osiągnęła najwyższy poziom rozwoju i zaczęła współpracę z zachodnimi firmami. Jeden z pierwszych wpisanych do Księgi Zasłużonych dla Miasta Stalowa Wola. Zmarł 1 marca.

LUDWIK ALGIERD (87 l.) - Legenda polskiego boksu. W ringu walczył dla Sparty Kłodzko, Gwardii Przemyśl i Stali Stalowa Wola. W wadze lekkośredniej i zielono-czarnych barwach zdobywał medale dla Stalowej Woli, wywalczył m.in. wicemistrzostwo Polski. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Jego kunszt docenił Feliks "Papa" Stamm, czyniąc go zastępcą trenera kadry narodowej. Wychował kilku mistrzów kraju. Zmarł 11 marca.

EDWARD STENDIUCH (84 l.) - Wiceprezydent i prezydent Stalowej Woli (1986-90). Urodził się w Pławie, wsi na której wyrosła Stalowa Wola. Absolwent Politechniki Krakowskiej, pracował w 6. Rejonowym Przedstawicielstwie Wojskowym. Jako włodarz miasta zasłynął z rozbudowy jego infrastruktury komunalnej. Za prezydentury Stendiucha zostało wybudowanych m.in. 2,5 tys. nowych mieszkań, dwie szkoły podstawowe i rozpoczęła się budowa oczyszczalni ścieków. Stanął też pierwszy w Stalowej Woli pomnik - Kazimierza Pilata, komendanta miejscowej AK. Zmarł 19 maja.

MARIAN NIERADKA (76 l.) - Lekarz, specjalista chorób wewnętrznych, kierownik Oddziału Terenowego Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Stalowej Woli. Urodzony w Wydrzy, absolwent LO w Grębowie i Akademii Medycznej w Krakowie. Punktem krwiodawstwa przy szpitalu w Stalowej Woli opiekował się prawie pół wieku. Zmarł 14. Czerwca, w Światowym Dniu Krwiodawcy.

ADAM KRZYKWA (64 l.) - Przyrodnik z wykształcenia, fotografik z pasji. Należał do Związku Polskich Fotografów Przyrody. Zdjęcia przyrodnicze i pejzażowe dominowały w jego artystycznym dorobku, ale był też cenionym za fotografię portretową i reklamową. Laureat wielu konkursów w kraju i za granicą. Na swoich kliszach uwiecznił odchodzące wsie i powstającą na nich Stalową Wolę. Wydał kilka albumów. Zmarł 24 czerwca.

ZBIGNIEW PASZKIEWICZ (89 l.) - Radny pięciu kadencji Rady Miejskiej, harcerz, Kresowiak, sybirak i solidarnościowiec. Był jednym z założycieli Chóru "Solidarności" i przewodniczącym związku Sybiraków w Stalowej Woli. Po 1990 r. członek krajowych władz NSZZ "S". Z jego inicjatywy stanął pomnik Matki Sybiraczki, a na ścianie Urzędu Miejskiego zawisła tablica zastrzelonego w Katyniu Henryka Kucy. Wpisany do księgi zasłużonych dla Miasta Stalowa Wola, odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP. Zmarł 1 lipca.

KS. BP JAN NIEMIEC (62 l.) - biskup pomocniczy diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie. Pochodził z Kozłówka k. Strzyżowa. Po maturze rozpoczął studia na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie w przełomowym roku 1980 zakładał Niezależne Zrzeszenie Studentów. Gdy zdobył dyplom nauczyciela, wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Po święceniach w 1987 r. rozpoczął swoją pierwszą posługę kapłańską w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. Dla młodego wikarego był to czas wielkiej próby. Stalowa Wola była jednym z miejsc w kraju, gdzie "Solidarność" otwarcie walczyła o przywrócenie do praw, a dom katechetyczny parafii MBKP był centrum pomocy dla ludzi szykanowanych za działalność związkową. Ks. Niemiec włączył się w wir pomocy represjonowanym, przedzierał się na strajki, spowiadał i wspierał strajkujących.

Po przemianach ustrojowych rozpoczął studia doktoranckie na KUL, a w 1992 r. został skierowany do pracy duszpasterskiej na Ukrainie. Najpierw był wykładowcą w Seminarium Duchownym w Gródku, a od 2001 r. rektorem tejże szkoły. W międzyczasie obronił doktorat w Instytucie Historii PAN, a w 2006 r. został biskupem pomocniczym diecezji kamieniecko-podolskiej. Za swoją działalność opozycyjną został odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP (2009), Medalem Wolności i Solidarności (2018), medalem Stulecia Odzyskania Niepodległości (2019). Swój dom w Kozłówku przekazał Fundacji na Rzecz Wszechstronnego Rozwoju Dzieci i Młodzieży. Zmarł 27 października.

ALFRED RZEGOCKI (73 l.) - były prezydent Stalowej Woli, radny miejski oraz powiatowy, miłośnik sportu.

Alfred Rzegocki urodził się 4 maja 1947 roku w Stalowej Woli. Ukończył Technikum Elektryczne w Nisku, był  absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Ukończył również studia podyplomowe z europeistyki (Uniwersytet Rzeszowski i Uniwersytet Paryski Północny). Pracował w Hucie Stalowa Wola oraz jednocześnie uprawiał koszykówkę. Później został trenerem, swoją drużynę doprowadził do ekstraklasy. Był także prezesem Zakładowego Klubu Sportowego "Stal".

W latach 90. zasiadał w radzie miejskiej. W 1997 roku, po śmierci Andrzeja Gajca, objął stanowisko prezydenta Stalowej Woli. Urząd sprawował do 2002 roku. W 2010 roku został ponownie wybrany do rady miejskiej. W 2014 oraz 2018 roku skutecznie ubiegał się o mandat radnego powiatowego. W 2002 roku odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł 29 października.

KAMIL SIUDAK- mieszkaniec Jeżowego, ojciec dwójki dzieci. Zmarł 31 stycznia 2020 r. po ponad dwóch latach walki z ciężką odmianą mięsaka tkanek miękkich (typ nowotworu). Z pomocą finansową dla Kamila, który miał nadzieję na rozpoczęcie kosztownego leczenia w Stanach Zjednoczonych, pospieszyli mieszkańcy Jeżowego i regionu, ale choroba okazała się śmiertelna. Kamil Siudak zostawił żonę i osierocił dwoje dzieci.

KS. CZESŁAW WALA (83 l.) - urodził się 23 października 1936 r. w Rudniku nad Sanem. W 1964 r. ukończył WSD w Sandomierzu. W Kałkowie-Godowie w Świętokrzyskiem wybudował kompleks Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Oprócz kościoła powstały: Dom dla Ludzi Starszych im. Sue Ryder, Wioska dla Dzieci Niepełnosprawnych, Zakład Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej, Golgota Martyrologii Narodu Polskiego (m.in. z Kaplicą Orląt Rudnickich). W Rudniku utworzył Dom Dziecka oraz rozpoczął budowę Domu Dla Osób Głuchoniemych, Samotnych oraz Niepełnosprawnych. Kanonik honorowy Kapituły Katedralnej w Radomiu, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 31 maja 2020 r.

JAN OLEKSAK (81 l.) - urodzony 6 listopada 1938 r. w Dąbrówce (gm. Ulanów) znany niżański samorządowiec. W latach 1994-2002 sprawował funkcję radnego Rady Miejskiej w Nisku i członka Komisji Rewizyjnej. W kadencji 2002-2006 pełnił mandat radnego Rady Powiatu Niżańskiego, będąc przewodniczącym Komisji Rewizyjnej oraz czynnie uczestnicząc w pracach Komisji Bezpieczeństwa i Porządku w Nisku. W roku 2010 został ponownie wybrany radnym powiatu. W kadencji 2010-2014 poświęcał się pracy w Komisji Budżetu i Finansów oraz Komisji Rewizyjnej. Wyróżnił się wysoką kulturą osobistą, uprzejmością oraz wytrwałym dążeniem do realizacji postulatów lokalnej społeczności przez samorząd. Sumiennie angażował się w projekty na rzecz rozwoju infrastruktury gminnej. Zmarł 2 czerwca 2020 r.

JANINA IDZI Z DOMU KOTWICA (94 l.) - urodziła się 26 lutego 1926 r. w Przędzelu (gm. Rudnik nad Sanem). Była żołnierzem Armii Krajowej ps. Kora, żoną zmarłego przed ośmiu laty Tadeusza Idzi, ppor. Polskich Sil Zbrojnych, weterana walk o niepodległość. Jej brat, kpt. artylerii Józef Kotwica, był organizatorem Narodowej Organizacji Wojskowej i wykładowcą tajnej podchorążówki w pow. Nisko. Zmarła 23 sierpnia 2020 r.

ANDRZEJ PITYŃSKI (73 l.) - urodził się 15 marca 1947 r. w Ulanowie, syn małżeństwa żołnierzy podziemia antykomunistycznego. Absolwent Wydziału Rzeźby ASP w Krakowie. Od 1974 r. w USA, gdzie studiował rzeźbę w Arts Students League w Nowym Jorku. Profesor rzeźby w Johnson Atelier Technical Institute of Sculpture w Mercerville, komendant Placówki 123 Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej. Autor patriotycznych pomników "Partyzanci", "Katyń 1940", "Błękitnej Armii", "Rzezi Wołyńskiej". Odznaczony przez Prezydenta RP Orderem Orła Białego. Zmarł 27 września 2020 r.

WINCENTY PITYŃSKI (93 l.) - urodził się 22 stycznia 1927 r. w Ulanowie. Pochodził z rodziny o tradycjach flisackich. W latach 1950-1963 zawodowo spławiał drewno z górnego Sanu do tartaków w Nisku i Rozwadowie. W 1993 r. poprowadził pierwszy po prawie 50-letniej przerwie flis "Szlakiem Praojców Ulanów - Gdańsk". Poprzez swoje doświadczenie zawodowe i biegłość w zakresie tradycyjnej sztuki flisackiej, przyczynił się do odnowienia Bractwa Flisackiego pw. św. Barbary w Ulanowie. Obdarzony został zaszczytnym tytułem Opatrznościowego Protoplasty Współczesnego Flisactwa Ulanowskiego. Zmarł 20 października 2020 r.

(KR)

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
facebookFacebook
twitterTwitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(0)

Brak komentarza, Twój może być pierwszy.

Dodaj komentarz

0%