Normalną sytuacją jest, że po zmarłych rodzicach dzieciom należy się spadek. Życie jednak pisze różne scenariusze. Z kilku powodów zatem dzieci mogą nie otrzymać należnego im majątku po zmarłych rodzicach. Zdarza się bowiem, że rodzice za życia przepiszą swój dobytek (najczęściej nieruchomości) w formie darowizny. Innym razem dochodzi do pominięcia w testamencie niektórych dzieci. W obu tych sytuacjach pozbawione spadku dzieci zmarłych mają prawo do zachowku.
Komu i kiedy należy się zachowek po rodzicach?
Zachowek należy się niektórym osobom, czyli bliskim spadkodawcy. Do tego kręgu należą zstępni (a zatem dzieci), małżonek oraz rodzice zmarłego. Zachowek można uznać za rekompensatę za brak otrzymania spadku. Nie jest on bowiem równoznaczny wartości spadku, tylko stanowi jego część.
Kiedy zatem można go otrzymać? Po pierwsze dzieci mogą starać się o zachowek wtedy, gdy zostaną pominięte w testamencie. Jeżeli bowiem doszło do tzw. wydziedziczenia, dziecko (czy dzieci) nie dostana należnego im z mocy ustawy majątku spadkowego.
Po drugie nieraz za życia ludzie przepisują znaczną część swojego majątku w formie darowizny. Kiedy więc umierają, nie zostaje po nich majątek. W wielu sytuacjach wartość takich darowizn dolicza się także przy obliczaniu należnego spadku.
Jak zatem widać, zachowek nie jest dodatkiem do spadku, tylko zastępuje go. Stanowi pewne zadośćuczynienie za nieklasyczny przebieg spadkobrania.
Polecamy artykuł Joanny Korzeniewskiej https://www.odpowiedziprawne.pl/-zachowek-po-rodzicach
Wysokość należnego zachowku
Zachowek stanowi część majątku, jaki przypadły spadkobiercy, gdyby doszło do dziedziczenia ustawowego. Generalnie równa się on połowie części spadku, którą dostałoby dziecko po rodzicach. W niektórych sytuacjach może być jednak większy. Jest tak, gdy dziedziczy osoba małoletnia albo trwale niezdolna do pracy. W tej sytuacji zachowek wynosi 2/3 wartości spadku.
Jak zatem obliczyć należny zachowek? Zależy to od wielu zmiennych i udaje się dopiero w konkretnych stanach faktycznych. Trzeba bowiem pamiętać, że bierze się pod uwagę spadkobierców, którzy odrzucili spadek lub byli niegodni dziedziczenia, a pomija się tych, których zrzekli się dziedziczenia albo po prostu zostali wydziedziczeni. Przy obliczaniu wysokości zachowku trzeba także pamiętać o darowiznach dokonanych za życia rodziców. Tylko niektóre z nich można pominąć - np. nieruchomości podarowane osobom obcym czy też niewielkie albo dokonane dawno.
Znaczenie ma także m.in. fakt, czy osoba ubiegająca się o zachowek dostała kiedyś coś od spadkodawcy. Osoba zobowiązana o wypłatę zachowku ma także szansę starać się o jego obniżenie. Sądy nieczęsto na to przystają, ale zdarzają się takie wyjątkowe sytuacje.
Przedawnienie roszczenia o zachowek
O zachowek można (i należy) ubiegać się w określonym czasie. A zatem spadkobierca ma na to 5 lat. Terminem początkowym może być dzień otwarcia testamentu lub śmierci spadkodawcy. Należy wziąć pod uwagę, co jest podstawą roszczenia o zachowek - czy jest to spadek, czy też może zapisy windykacyjne albo darowizny.
Określenie tego terminu ma zobowiązać spadkobiercę do załatwienia spraw związanych z zachowkiem bez zbędnej zwłoki. Jeśli roszczenie zostanie wniesione po tym czasie, możliwe będzie podniesienie zarzutu przedawnienia. W takiej sytuacji staranie się o zachowek będzie przedawnione i nie dojdzie do jego zasądzenia.
Należy więc w ustawowym terminie wystąpić o zachowek po rodzicach, jeśli chce się otrzymać choć tę część należnego majątku spadkowego.
Bibliografia:
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz