Wystawa prac Leszka Mądzika w Domu Długosza w Sandomierzu. Otwarciu będą towarzyszyły pieśni w wykonaniu Anny Marii Jopek

Wystawa „SACRUM MIEJSCA fotografia” autorstwa wybitnego artysty Leszka Mądzika będzie prezentowana w Muzeum Diecezjalnym Domu Długosza w Sandomierzu. Wernisażowi, który odbędzie się w niedzielę, 4 sierpnia, będą towarzyszyły pieśni Hildegardy z Bingen w interpretacji znakomitego duetu: Anna Maria Jopek i Robert Kubiszyn.      

Otwarcie wystawy rozpocznie się o godzinie 15. Prace Leszka Mądzika, które zostaną zaprezentowane w Domu Długosza, powstały podczas podróży artysty z Teatrem Scena Plastyczna KUL do Peru, Belgii, Włoch, Francji, Meksyku, Hiszpanii, Białorusi, Ukrainy, Danii, Izraela, Indii oraz po Polsce.

„Wzrok biegnie po wydarzeniach, twarzach, fakturach i tym wszystkim, co ujawnia światło. Dramaturgia dostrzeżonego obrazu niesie w sobie coś, co każe się zatrzymać, utrwalić. Spotykamy się z tajemnicą, do której pragniemy zajrzeć, dotknąć, zbliżyć się do niej, a może i poznać. Nosimy w sobie takie potrzeby poznania tego, co w nas i wokół nas. Czas potęguje to wezwanie i każe odważnie zanurzyć się w ten mrok będący częścią naszego niepokoju. Wędrując różnymi drogami, najczęściej z teatrem spotykam znaki, które prowadzą na ścieżki, których zwieńczenie bardziej przeczuwam niż jestem pewien. Zobaczony obraz nie potrzebuje deformacji, stylizacji czy udziwnienia. Nosi w sobie prawdę, której pragnienie dostrzeżenia jest sensem tworzenia” – napisał Leszek Mądzik o swoich pracach.

Wystawa będzie prezentowana do października.

Leszek Mądzik – urodził się w 1945 w Bartoszowinach w Górach Świętokrzyskich. Ukończył Wydział Tkactwa Artystycznego w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Kielcach. Studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, tytuł magistra sztuki otrzymał w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku, tytuł doktora w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, zaś nominacja profesorska – na wniosek Rady Wydziału Grafiki ASP w Warszawie – została nadana mu w 2010.

W 1969 założył Scenę Plastyczną KUL, gdzie zrealizował 20 spektakli autorskich, m.in. Ecce homo, Wieczerza, Ikar, Zielnik, Wilgoć, Wrota, Tchnienie, Szczelina, Kir, Odchodzi, Bruzda, Przejście, Lustro, Gorset. Od 1976 członek Związku Polskich Artystów Plastyków, w 1981 przyjęty do ITI, w 1983 do OISTAT, a od 2003 jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii Krytyków „Pokaz” w Warszawie, w Galerii Instytutu Polskiego w Wiedniu, w Centrum UNESCO w Bejrucie, w Galerii Opery w Kairze, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, w Muzeum Lubelskim, w Galerii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, w Theater-Cai w Tokio, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w The Saddlery Gallery w Edmonton w Kanadzie, w Muzeum Teatralnym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Kielcach, w Galerii Centre for Creative Practices w Dublinie, w Galerii Le Pont w Aleppo, w Galerii Dzyga we Lwowie, w Galerii Sztuki Sceny Plastycznej KUL, w Centrum Sztuki Miasta Teheran, w Galerii Carmel w Guadalajara, w Ratuszu w Wilnie. Wielkoformatowe prace fotograficzne prezentował w Galerii Plenerowej Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w przypałacowych ogrodach Muzeum Zamku w Łańcucie, w Galerii Saskiej w Lublinie, przed Pałacem Opatów w Gdańsku Oliwie czy w krużgankach klasztoru Cystersów w Pontigny.

Laureat licznych nagród, m.in.: nagrody Ministra Spraw Zagranicznych RP za osiągnięcia dla kultury polskiej w świecie, Nagrody im. Jana Dormana przyznanej przez Polski Ośrodek Stowarzyszenia ASSITEJ za całokształt dokonań w tworzeniu unikatowego teatru polskiego, nagrody indywidualnej I stopnia za promocję KUL w Polsce i poza granicami kraju przyznanej przez Rektora KUL, Nagrody Angelus 2011, wyróżnienia specjalnego Totus. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Gloria Artis”, Krzyżem Zasługi Pro Ecclesia et Pontifice.

Anna Maria Jopek jako dziecko solistów zespołu Mazowsze dorastała w świecie sztuki. Jej artystyczny i zarazem ludowy charakter odcisnął znaczące piętno na wrażliwości artystycznej wokalistki. W tej estetyce w znacznym zakresie porusza się do dziś. Stylistyczne ramy działalności Anny tworzą trzy obszary muzycznych doświadczeń: wyniesione z domu zamiłowanie do folkloru, klasyczne wykształcenie muzyczne (absolwentka klasy fortepianu na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina) i miłość do jazzu. Te trzy płaszczyzny występujące w twórczości Jopek w różnych proporcjach, utrzymują jej twórczość w szerokim spektrum stylistycznym, od (zwłaszcza we wczesnym okresie) utworów w konwencji modern popu, przez oryginalne własne kompozycje stylistycznie autonomiczne, po tę część twórczości, którą często określa się dziś jako „contemporary eclectic jazz”.

Wspólną cechą wszystkich jej działań artystycznych jest niezwykła dbałość o poziom. Zarówno w warstwie koncepcyjnej, wykonawczo-interpretacyjnej, jak i produkcyjnej. Ten właśnie poziom profesjonalizmu, najwyższy walor artystyczny i nieustanny rozwój doprowadziły do tego, że dziś wokalistka ma na swoim koncie (prócz większości najistotniejszych polskich wykonawców) współpracę z takimi gigantami światowego jazzu jak Pat Metheny, Branford Marsalis, Gonzalo Rubalcaba, Makoto Ozone, Richard Bona. Każdy koncert Anny Marii Jopek, którego można być świadkiem jest małym wycinkiem drogi jej rozwoju, którą nieustannie podąża.

Robert Kubiszyn – jeden z najbardziej wszechstronnych kontrabasistów oraz gitarzystów basowych tej części Europy. Kompozytor, aranżer, producent muzyczny, realizator nagrań. W jego dyskografii znajduje się ponad 150 albumów. Debiutancki, autorski album „Before Sunrise” okrzyknięto Wydarzeniem Roku i nagrodzono prestiżową statuetką Fryderyka 2011. W ciągu ostatnich lat pojawiał się wielokrotnie w zespole Gregoire Mareta w międzynarodowych trasach koncertowych. Jego wieloletnia współpraca z Anną Marią Jopek(od 2002 roku) zaowocowała nagraniem jedenastu albumów oraz koncertami na najważniejszych scenach świata z największymi artystami sceny improwizowanej, takimi jak: Pat Metheny, Makoto Ozone, Gonzalo Rubalcaba, Branford Marsalis, Gil Goldstein czy Mino Cinelu. W 2015 roku Robert wraz z Anną Marią stworzyli muzykę do spektaklu Leszka Mądzika “Czas Kobiety” wystawianego w Teatrze Starym w Lublinie, w którym również wspólnie występują.

Współpracował z najważniejszymi postaciami sceny muzycznej w Polsce i za granicą m.in. Vinnie Colaiuta, Clarence Penn, Gary Husband, Dean Brown, Takuya Kuroda, Frank McComb, Adam Pierończyk czy Tomasz Stańko.

[ZT]213306[/ZT]