Aleja Krzemienia Pasiastego na nadwiślańskim bulwarze w Sandomierzu wzbogaciła się o dwa kolejne drzewa, dedykowane osobom zasłużonym dla promocji tego wyjątkowego minerału. Graby posadzono w niedzielę, 14 września, w trakcie trwającego w mieście festiwalu poświęconego krzemieniowi.  

[FOTORELACJA]10339[/FOTORELACJA]

Uhonorowane w ten sposób zostały Bożena Ewa Wódz, twórczyni kolekcji krzemienia pasiastego znajdującej się w zbiorach Muzeum Zamkowego w Sandomierzu, oraz Ewa Siemońska, autorka biżuterii z tym kamieniem.

– Bożena Ewa Wódz jest, można śmiało powiedzieć, matką kolekcji, gdyż to ona była odpowiedzialna za jej początki, tworzyła ją niemal przez całą swoją karierę zawodową, a krzemień pasiasty cały czas towarzyszy jej życiu. Kolekcja krzemienia pasiastego w zbiorach Muzeum Zamkowego obchodzi w tym roku piękny jubileusz 25-lecia. Znajduje się w niej ponad 300 prac 84 artystów – są to obiekty artystyczne: instalacje, drobne formy złotnicze, unikatowa, autorska biżuteria. Jest to jedyna na świecie i jedyna tak świadomie tworzona kolekcja. Jesteśmy bardzo szczęśliwi i zaszczyceni, że nasza pracownica, Bożena Ewa Wódz, a tym samym jej wieloletnia, wyjątkowa praca muzealna i twórcza działalność, zostały uhonorowane – mówiła Kinga Kędziora z Muzeum Zamkowego.

W sadzeniu drzew uczestniczył również burmistrz Paweł Niedźwiedź, który przypomniał, że tworzenie alei zapoczątkowano przed rokiem, aby upamiętnić osoby, które poświęciły swoją pasję i życie zawodowe krzemieniowi pasiastemu.

– Ta inicjatywa upamiętnia osoby, które są zasłużone dla Sandomierza i regionu. Jest ona ważna z jeszcze jednego powodu – im więcej zieleni, tym lepiej. Sandomierz to jedyne miejsce na świecie, gdzie krzemień występuje. Jest to przepiękne dobro eksportowe, którym należy się chwalić. Świetnie, że to właśnie w Sandomierzu powstaje biżuteria, która rozsławia miasto i krzemień pasiasty na cały świat. Mamy wspaniałych artystów, którzy się tym zajmują – podkreślił burmistrz.

Wydarzeniu przyglądała się m.in. Halina Stec-Kwaśniewicz, niegdyś związana z Krzemionkami Opatowskimi. Zwróciła uwagę, że krzemień pasiasty ma swoją niezwykłą historię i – jak określiła – „poczwórne narodziny”.

– Pierwsze były przed milionami lat, kiedy krzemień się tworzył. Kolejne – gdy nasi przodkowie odkryli, że może im służyć w codziennym życiu. Trzecie nastąpiły w 1922 roku, kiedy prof. Jan Samsonowicz, penetrując teren, odkrył pokłady krzemienia. Czwarte narodziny miały miejsce ponad 50 lat temu i są związane z Sandomierzem – wtedy, kiedy Cezary Łutowicz zaczął wykorzystywać ten minerał w biżuterii – mówiła pani Halina.

Świadkami wydarzenia byli także turyści z okolic Warszawy. Zwracali uwagę, że krzemień pasiasty to dla nich niezwykła ciekawostka, a dzięki niemu Sandomierz zyskuje niepowtarzalny charakter. Opowiadali, że dzień wcześniej oglądali przy Bramie Opatowskiej pokaz mody inspirowanej tym minerałem, który dodatkowo wzbudził ich zainteresowanie.

Obecnie w Alei Krzemienia Pasiastego rośnie dziesięć drzew.